Uçakta Minimum Yakıt Gereksinimi

Bir uçuş için taşınacak yakıt miktarı, her zaman sabit değildir. Meydan notamı, hava durumu, performans tahditi gibi etkenlere bağlı olarak değişim gösterebilir. Genellikle bir uçağın yalnızca bir hava alanından diğerine uçmak için gerekli olan yakıtı taşıdığına inanılır. Ancak bu da tamamen doğru değil. Ticari operasyonlar altındaki uçaklar bundan çok daha fazlasını taşımaktadırlar. Gelin şimdi ayrıntıları ile açıklayalım..

Her havayolu işletmesi bir uçuş için taşınacak yakıt miktarını bir yakıt politikası çerçevesince düzenlemektedir. Yakıt politikası, havayolu tarafından operasyonel işletme el kitabına kurallarına göre yazılmaktadır. Genel olarak yakıt politikası aşağıdakilere dayanmalıdır:

• Uçak üreticisi tarafından sağlanan yakıt verileri
• Bir yakıt tüketimi izleme programında uçak yaşı, performans vb. temel alınarak havayolu tarafından elde edilen yakıt verileri.
• Artan uçak ağırlığı nedeniyle artan yakıt tüketimi
• Havayolu tarafından işletilen rotalarda beklenen meteorolojik koşullar

Ticari bir uçuş için yakıt, taksi yakıtı, trip yakıt, acil durum yakıtı, yedek meydan yakıtı, ek yakıt ve ekstra yakıt olarak ayrılır.

Taksi Yakıtı
Taksi yakıtı, uçağı kalkış öncesi kapıdan piste taksi yapmak için gereken yakıt miktarıdır. Ayrıca Yardımcı Güç Ünitesinin (APU) çalışması nedeniyle taksi süresince APU yakıtını da içerir. Bazı havayolları APU yakıtını uçuş planında ayrı göstermektedir.

Trip Yakıtı
Kalkış havaalanından varış havaalanına uçmak için gereken yakıttır. Şunları içermelidir:

• Kalkış, tırmanış ve seyir için yakıt. Kalkış rotasını da dikkate almalıdır. Bazı havalimanlarında daha uzun Standart Aletli Kalkışlar (SID’ler) vardır ve bu da daha fazla yakıt ikmalini gerektirebilir.
• Tırmanma Tepesinden (TOC) En Yüksek Alçalma Seviyesine (TOD) kadar yakıt
• TOD’den ilk yaklaşma düzeltmesine veya iniş için yaklaşmanın başladığı yere kadar yakıt. Kalkışa benzer şekilde, burada da varış havaalanındaki Standart Aletli Varış Rotasının (STAR’lar) karmaşıklığını dikkate almalıdır.
• Yaklaşma paterni ve varış noktasına iniş yapmak için kullanılacak yakıt

Acil Durum Yakıtı (Contingency Fuel)
Adından da anlaşılacağı gibi, acil durum yakıtı, hava durumundaki değişiklikler, ATC kısıtlamaları nedeniyle rota değişiklikleri, bekleme ve benzeri öngörülemeyen durumları hesaba katmak için kullanılan yakıttır. Planlanan trip yakıtının %5’i veya uçuş sırasında yeniden planlama yapılması durumunda rotanın üzerinde bir alternatif varsa trip yakıtının %3’ü olarak uçağa yüklenir.

Yedek Meydan Yakıtı
Yedek meydan yakıtı, pilotların herhangi bir nedenle varış noktasına iniş yapamaması durumunda yön değiştirmek için gerekli olan yakıttır. Yedek meydan, uçuştan önce havayolu tarafından seçilir ve bazen uçuş planında iki veya daha fazla olası alternatif meydan belirtilebilir. Yedek meydan yakıtı bu varış meydanı yedek alternatifleri arasından en uzak olanına göre hesaplanır ve uçağa yüklenir.Yedek meydan için yakıt şunları içermelidir:

• Yayınlanmış pas geçme irtifasına varış havaalanındaki geçerli minimumda pas geçme için gereken yakıt. Bu, tüm pas geçme prosedürünü içermelidir
• Pas geçme irtifasından yedek havaalanına seyir irtifasına tırmanış için yakıt. Burada yedek meydan SID’leri dikkate alınır.
• TOC’den TOD’ye gitmek için yakıt. Burada yedek meydan havaalanındaki STAR’ların karmaşıklığına da bakılır.
• TOD’den ilk yaklaşma düzeltmesine veya iniş için yaklaşmanın başladığı yere kadar yakıt
• Yedek havaalanına yaklaşma ve iniş gerçekleştirmek için yakıt

Nihai Rezerve Yakıtı
Nihai rezerve yakıtı, bir uçağın güvenli bir şekilde havada kalması için gerekli olan mutlak minimum yakıttır. Pilotlar bu yakıt seviyesine asla ulaşmamalıdır. Herhangi bir nedenle pilotlar yakıt yüklerinin son rezerve düşeceğini hissederlerse, Mayday ilan edilmelidir.

Ek Yakıt (Additional Fuel)
Ek yakıt biraz ilginçtir. Ekstra yakıt ile karıştırılmamalıdır. Tüm havayollarının veya daha doğrusu tüm rotaların minimum yakıt gereksinimi olarak ek yakıtı yoktur. Ancak, ETOPS gibi belirli operasyonlar, havayollarının ETOPS rotalarında uçarken ek yakıt taşımasını gerektirir. Bu, motor arızası ve/veya basınçlandırma kaybı olan bir ETOPS alternatifine yönlendirmek için gereken yakıttır.

Ekstra yakıt
Bu, uçuşun kaptanının veya dispeçerinin takdirine bağlı olarak taşınan ekstra yakıttır. Kaptan ya da dispeçer, uygun gördüğü takdirde planı yakıtından fazlasını taşımaya yetkilidir. Bununla birlikte, çoğu zaman havayolları,dispeçerlerden ve kaptanlardan taşınan herhangi bir ekstra yakıt için gerekçe göstermelerini ister.

Kaynak:

• simpleflying.com